Back to civilization - Back to Halkida
Έβρος, στρατός και κρύο. Δεκαπέντε ημέρες μακριά από τον πολιτισμό, δεκαπέντε ημέρες μακριά από τη θάλασσα, δεκαπέντε μέρες μακριά από τη Χαλκίδα.. Μόλις ήρθα στην πόλη μου, πέρασα πάνω από τα τρελά νερά και είμαι ο ίδιος πιο τρελαμένος από ποτέ.
Σαββατόβραδο απόψε και θα πρέπει να αποδώσω φόρο τιμής στον πολιτισμό.. Και μιας και μίλησα για φόρο, είναι αλήθεια πως χρωστώ στην παρέα μια κανάτα σφηνάκια, χρέος που άφησα πριν πάρω τον ανήφορο για την πινέζα. Η ζωή θέλει τα ωραία, η ζωή θέλει παρέα, η ζωή απαιτεί τα στέκια να φωτίσουν τη νύχτα, απαιτεί την ποιοτική νυχτερινή έξοδο να ορίσει το πέρασμα από τον έρημο Έβρο στην ατίθαση Χαλκίδα.
Καταρχήν θα χορτάσω παραλία. Μάλιστα έμαθα πως εκεί στο στρογγυλό οι έφηβοι και οι "γερόλυκοι" των μουσικών εργαστηρίων του Ωδείου "Μαρσύας" θα παίξουν με ακούσματα σύγχρονα και τραγούδια από ελληνικό & ξένο ρεπερτόριο... μ'ένα μπουφανάκι για καλό και για κακό μιας και στην παραλία θα το φυσάει λίγο!!! 20:30 θα είμαι εκεί και μόλις χορτάσω καλή μουσική μετά θα αναζητήσω ένα ζεστό μέρος με επίσης πολύ καλή μουσική.
Το Boheme θα γράψει τη συνέχεια της ιστορικής βραδιάς. Δυο είναι η επιλογές που μου κολλάνε στο αγαπημένο στέκι. Ή κόκκινο κρασί, ή "ζεστά" σφηνάκια, πολλά ζεστά σφηνάκια. Το ζεστό περιβάλλον στο boheme σε κάνει να εκτιμήσεις τη ζωή.. Χαλαρά αλλά και συνάμα ζωηρά θα περάσω στο μποέμικο αυτό στέκι. Το τέλος ωστόσο αυτής της μεγάλης επιστροφής μπορούν να το δώσουν μόνο καλοί φίλοι, που αλλού, στο αγαπημένο στέκι xenia bar. Εκεί αρκεί να ρωτήσω το άλλο μου εγώ.... τι θα πιεις φίλε; Johnny Black με σφηνάκια τεκίλα για συμπλήρωμα, ή κοκτέιλ επιλογή του xenia με κανάτα mojito για σβήσιμο;
Η ζωή είναι απλή. Η γεύση της είναι που μετράει, και τη γεύση της ζωής τη διαμορφώνουν οι φίλοι και τα στέκια. Εγώ είμαι τυχερός και η ζωή μου έχει γλυκιά γεύση.... σήμερα λέω να δειπνήσω μαζί της.
Φίλος του μπλογκ - αφιερωμένο